Op de dagteller staat ruim 380 km en het lampje van de gasmeter staat al een poosje rood. Signalen dat ik nu snel de gastank moet zien te vullen. Hoewel ik voor honderden kilometers in de benzinetank heb zitten vind ik het doodzonde om er op te rijden.Je blijft nederlander, ook in frankrijk.
Ik kan de weg dromen . Nog 18 kilometer en we staan bij de enige pomp in de buurt die GPL verkoopt. Fransen geloven niet in deze brandstof dus de omzet moet komen van de vele nederlanders in de vakantietijd. Als ik de tankplaats op rij zie ik al problemen. Een zwarte hoes hangt over de aansluiting heen. Panne.
Ik stap nog uit maar tegen beter weten in. De cassiere roept vanachter glas “no,il est cassé” versta ik. Nu wacht ze op de depanneur.
Ik vloek in in stilte. In het frans. Met een lege tank en een teleurstelling rij ik verder. Waar vind ik een ander benzine station met lpg hier?. Mijn routekastje weet het ook niet zeker.
Voor het vertrek had ik nog wel een nieuwe adresje ingetikt maar dat had ik gedaan zonder al te veel overtuiging en exacte gegevens zoals naam of instantie. Toch maar proberen.
Zo rijden we al een kwartier door de stad, in een gebied waar we volkomen vreemd zijn.
Als we ons einddoel naderen bevinden we ons op een nieuw stuk snelweg, zonder enig zicht op bebouwing. Ergens nog rechtsaf, lees ik op het schermpje. Een evenzo kale rotonde doet ons 180 graden draaien en uitkomen op een klein onoogelijk weggetje dat ons terug een buitenwijk van de stad in voert.
Bestemming bereikt, kraait triomfantelijk het kastje. We staan stil en kijken om ons heen.
Een grote kuil links van ons en een afgebrand tuincentrum rechts. Geen tankstation te zien.
Vertwijfelt rij ik verder. Het kastje raakt er door in de war.Een kilometer verder zien we een groot parkeerterrein opdoemen. Mega marche, roept een bord juichend. We kijken onze ogen uit en hoop gloort als we een tankstation ontwaren. Het kastje zwijgt inmiddels
Ik speur naar de herkenning van alle LPG installaties, de onmiskenbare gastank die pontificaal in de buurt moet staan opgesteld maar ik zie niets.
Wel een bord. Een aankondiging van de leverancier van brandstoffen die in het voorjaar van 2011 GPL belooft. Opnieuw sis ik een stout frans woord. Gek dat die zo goed blijven hangen terwijl ik nog altijd worstel met de juiste vervoegingen van menig frans werkwoord .
De tank is nu meer dan leeg dus schakel ik om op benzine en rij de resterende honderd en vijftig kilometer met kwaaie zin naar huis.
Het zijn deze momenten dat ik mezelf een diesel toe wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten