Totaal aantal pageviews

over allerdaagse dingen

Dit is mijn naakte waarheid blog
nu ook te lezen op naturisme totaal







donderdag 20 mei 2010

Maken.


“Ga maar naar papa, die maakt het wel”
Sommige verwachtingen schept een verplichting. Mijn reputatie alles te kunnen repareren wordt wekelijks op de proef gesteld. Ik heb inmiddels wel zoveel krediet opgebouwd dat het me vergeven wordt als een reparatie maar van korte duur blijkt te zijn of gewoon niet lukt. Vandaag lukt het om een aantal afgebroken tanden terug op een tandwiel te plakken en het gekregen cassettedeck weer aan de praat te krijgen. Zoonlief heeft een grote verzameling tdk bandjes van zijn ouders ontdekt en geniet graag van onze nostalgie.

Ik zie niet goed meer wat ik doe.Met heel veel licht op de werkplek en de bril van de neus zijn de onoogelijk afgebroken kleine deeltjes nauwelijks zichtbaar, laat staan hanteerbaar.
Ik zou al jaren terug aan de leesbril moeten zijn maar ik ben eigenwijs en doe nog zonder.
Toch vind ik de tanden terug, dankzij het plakkerige siliconenvet dat ooit het geheel heeft moeten smeren en nu de stukjes her en der bijeen heeft gehouden.Als ik de laatste schroef weer heb teruggedraaid en op de play toets druk draait het deck weer. Pappa kan alles.
Minuten later hoor ik oude muziekanten uit zijn kamer spetteren.Onwijs mooie muziek, vindt hij.
Ook onze oude rock en roll platen plus onze prima platenspeler zijn al door hem ingelijft.

Ach ja.

Toen onze vader na lang aandringen eindelijk eens zijn mono buizenverstreker inruilde voor een state of the art radiocassette player met stereo versterking van het japanse Sharp werden we er stil van. De oude platenspeler die eerder nog als prima werd versleten viel nu zuur door de mand.
Evenzo ook de platencollectie van vader, die door het jarenlang afspelen met een botte naald werkelijk niet meer om aan te horen waren.. Het duurde dan ook niet lang of de ongebruikte Sharp verdween uit de huiskamer en eindigde bij mijn broer op de zolderkamer. Die nam er al zijn platen mee op plus die welke hij van vrinden wist te lenen.
Het cassettedeck was versleten toen jaren later hij op kamers ging en ik het ding op mijn kamer kreeg.
De bandjes bleken door de Sharp te worden opgegeten in plaats van afgespeeld dus werd de kast open gemaakt om het waarom te achterhalen en het probleem te fixen.

Zo is het begonnen.

Ik gun onze apparaten een langer leven.En het beperkt zich niet tot dat alleen. Het is een sport geworden om met alles langer te kunnen doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten