Totaal aantal pageviews

over allerdaagse dingen

Dit is mijn naakte waarheid blog
nu ook te lezen op naturisme totaal







woensdag 3 november 2010

Kaal vel



“Pap, hoe scheer je nat?”
Op een serieuze vraag moet een serieus antwoord volgen vind ik.
Ik keek naar zijn kin waarop schuchtere baardgroei was te ontwaren. “Zou je niet liever elektrisch willen? Das handiger in het begin.
Dat mocht ook. Of ik er een had dan.

Mijn eerste scheerapparaat was een erfstuk van opa. Een prachtige philips twee kops met een lang en ietswat vergeeld krulsnoer en een platte stekker waarvan de pootjes wat naar elkaar wezen. Aan nat scheren zoals mijn vader durfte ik niet te beginnen. Een keer in de week met de philips bleek in die dagen voldoende om mijn opkomend vlashaar te elimineren. Er waren jongens in mijn klas die al een volle baard hadden . Ik daarintegen had haargroei dat nog wakker moest worden.

Toen echter de stoppels wat hardnekkiger werden bleek de philishave van opa toch wel sleets te zijn. Ik kon wel tien keer over de haartjes heen racen zonder merkbaar resultaat behoudens het branderig gevoel van een schrale huid.
Zoiets blijft niet onopgemerkt.

En op een dag lag er op mijn buro een afgeronde zwarte doos met daarin een driekops scheermachine met tondeuse. Niet nieuw maar wel goed. Het apparaat maakte in enkel halen korte metten met de baardgroei.
De tondeuse was nieuw. Het ding klapte met een druk op de knop uit het apparaat en liet twee kammetjes met scherpe tanden over elkaar heen racen. Omdat ik niks te trimmen had in het gezicht besloot ik de werking van de tondeuse maar te testen op mijn schaamhaar wat in no time een kale schaamstreek en stijve piemel veroorzaakte.

De jaren gleden voorbij en het ding bleef me al die tijd trouw scheren.
Tot dat ik een keer uit amerika terugkwam en het apparaat op 115 volt had laten staan. De schok van dubbel zo veel volts werd hem te veel. Even zoefde hij heel hard en dat was het.Met een lichte brandgeur omgeven verdween het ding roemloos naar de schuur.

Zo groeide er een poos een baard en snor op mijn gezicht. Bijhouden deed ik met een mesje.
Maar de lengte van baard en snor hield ik kort met een heuse baardtrimmer die naast mijn gezichtshaar ook het hoofdhaar van mijn jongste kind wist te millimeteren. Met twee oplaadbare batterijen heeft het apparaatje zo jaren aan een stuk het mannelijk deel van ons huishouden kwa haar kort houden. Maar toen door slijtage het apparaat de haren ging epileren in plaats van scheren werd het tijd voor iets nieuws.

Het werd een multifunctionele haarverzorger. Dankzij een handig verwisselbare kop kun je er mee scheren, trimmen en zelfs epileren. Dat laatste is wennen want het mechanisch uittrekken van haren doet effe auw. Wel heel effectief kan ik hier melden want sindsdien geniet ik maanden lang van stoppelloos vel op de plekken waar ik ‘m gebruik.

Voor zoonlief kocht ik iets nieuws. Een snoerloze shaver. Helemaal van deze tijd.
Met tondeuse natuurlijk. Je weet immers maar nooit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten