Honderd procent! Juicht mijn laptop. Hetgeen slaat op de batterij die het ding ook na loskoppelen van het lichtnet nog voor uren laat doorwerken. Batterijen blijven de zwakste schakels in ons stroom verslindend leven. Met enige regelmaat trappen de huisgenoten weer in de valkuil om apparaten die daar niet specifiek voor ontworpen zijn te voeden met oplaadbare batterijen. Dat gaat maar heel even goed en dan zwijgt het ding. "Pap", dat rot ding doet het niet meer" Laatst nog met de telefoon die tijdens een animerend gesprek een keer piep zij en toen definitief de geest gaf.
Tja, ook oplaadbare batterijen geven een keertje de geest.
Het is zeker zo dat steeds meer batterijen nodig zijn om ons geregelde leventje gestroomlijnd te laten voort kabbelen. En de batterijen die hun dienst erop hebben zitten beginnen daarna een omslachtige zwerftocht naar uiteindelijk hun laatste bestemming, de chemobak.Niet voordat ze de meest onwaarschijnlijke plekken in huis hebben bewoond, mag ik er bij opmerken. Laatst trof ik een exemplaar aan in een toilettas en ook had er eentje zich verstop in een schoen. Auw.
Het is de zoveelste container die de toch al beperkte ruimte rondom en in ons huis opslokt. Naast de groenbak, papierbak en huisvuilbak zitten we sinds een poos ook onder de plastic zakken die gevuld worden door plastick verpakkingen.
Onvoorstelbaar hoeveel plastic er door een huishouden in een week bijeen gespaard wordt ook als je bewust ben met je aankopen.
Zelfs de nieuwe oplaadbare batterijen die zijn aangeschaft om de telefoon te laten werken komen in een plastic velletje . Moet dit nu?
Ik geloof niet zo in batterijen; een elektrische auto zal ik niet snel kopen.
Stroom door zonne energie opgewekt en aangeboden aan apparaten die daarvoor speciaal zijn ontworpen geef ik nog toekomst. Ik zie met regelmaat nog grote gemiste kansen. Neem nu mijn laatste accu gevoede aanwinst, een nieuwe handboormachine.
Mooi ding, lekker in de hand en uitgevoerd met een lithium accu zodat jaren lang gebruik in het vooruitzicht is gesteld. Geen nikkel cadmium dingen kopen,tis goedkoper in aanschaf weliswaar maar na een jaartje intensief gebruik zijn de accu's al vrijwel niks meer waard. En dan? Nieuwe kosten bijna de prijs van een heel nieuw ding.
Er zat ook een mooie koffer met high tech oplader bij. Dan koop je zo’n ding omdat ie stekkerloos is. Dat is een uitkomst is op een bouwplek zonder netspanning, maar dan komt nog steeds de lader met een netsnoer aanzetten. Had een slimme ontwerper daar nu geen mooie lader op zonkracht voor kunmnen ontwerpen?. Zonnepaneeltje in een kofferdeksel of zo, effe uitklappen en voila; stroom a la puur natuur. Net zo goed als ik mijn blote vel de zonne energie voel opnemen waardoor ik me na een dag je klussen op en top voel.
Inmiddels denk ik na om zelf maar een zonne oplader te maken. D’r is inmiddels heel wat leuk spul op de markt en met wat klussen moet toch vrij snel iets mooiers en praktisch in elkaar te zetten zijn. En uiteraard hoeft zo’n zonne oplader niet alleen voor batterijen ingezet worden. Mijn franse laptop zou er ook heel erg gelukkig van kunnen worden want zijn batterijen halen geen 1% meer .
Echt een leuk project voor de wintermaanden
Gaan we doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten