Omdat vaak de middag niet haalbaar is wordt de tour etappe in de late avond bekeken. Mart Smeets gaat aan, niet het plagiaat van dat vreselijke rtl. Zijn sidekick tot nu toe is een voetballer. Meneer Waterreus zo blijkt. Van welke klup die was ben ik al weer vergeten want voetbal weetjes is niet bepaald het onthouden waard, zo vind ik.
Voor het grote geld gaan zelfs de grootste klupliefdes over stag. Had cruijf in zijn nadagen niet een blauwe maandag bij fijenoord meegedaan.? Enfin.
Ik heb respect voor de renners die door het franse land heen toeren. Dit jaar komen ze vlak bij ons en ik weet haast zeker dat een franse vriend die wielergek is de renners gaat aanmoedigen. Wij kunnen niet.
Ik moet het doen met radio en Mart Smeets. Erik Boogaerts zit bij hem aan tafel. Een grote mond met bijna onnatuurlijke witte tanden die met een overduidelijk haags accent wat tourflitsen van commentaar voorziet. Ik luister niet graag naar hem maar ik kan niet precies aangeven waarom dat zo is. Waterreus zit er een beetje vergeeld bij. Na drie dagen aanschuiven is de pijp al op, zo te zien. Dat te bedenken dat de tour nog twee en een halve week duurt.. Het valt te hopen dat er snel wat fris bloed wordt aangevoerd.
Smeets doet dit volgend jaar niet meer. Wegbezuinigd , zo zegt ie zelf. Ja,hij wordt ook 65.
Zal hij ook het schaatsen wel niet meer doen. Gezellig met Ria Visser aan tafel. Daar had hij zelfs ook gezellige nachten mee gehad, zo gaat het verhaal. Ach ja, waarom ook niet.
De etappe was weer zinderend spannend volgens de heren om tafel.Is de tour al beslist? Je zou het haast geloven. Het wachten is op de eerste doping affaire die dan vervolgens door Smeets wordt vergoeielijkt omdat iedereen die de tour fietst wel “ietst” tot zich neemt en dan is alles weer eerlijk. Er gaat iets mank aan deze vergelijking maar ik zoek nog even uit wat dat is. Doping en het grote geld. Had hij er geen boek over geschreven?
Hij zit er weer ontspannen bij. Het decor staat opgesteld in wederom een prachtig uitgelichte franse entourage met een vanzelfsprekend goed glas wijn voor zich want Mart drinkt geen slechte wijn.
Wanneer ik opschrik uit mijn gedachtes zie ik hem nog net nippen van het glas. A demain.Hij gaat nog niet naar bed. De fles moet op, zo weet ik en misschien daarna nog wel een.Moet kunnen.
T'is de laatste tour voor hem. We raken onze iconen langzaam kwijt.
Maar gelukkig nog ruim twee weken spektakel. En elke avond even Mart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten