Als poging mijn ondermaatse conditie ietswat op een aanvaardbaar peil te brengen klim ik sinds het nieuwe jaar minimaal 1 keer per dag 12 verdiepingen omhoog via de trap.
Althans, dat is het streven.Bij de zevende verdieping hijg ik al als een stoomlocomotief en wordt het zo licht in mijn hoofd dat ik de resterende vijf verdiepingen per lift bereik. Nog steeds buiten adem.
Toch moet het kunnen zo. Elke dag een trapje hoger en elke dag wat minder moeten hijgen. Tevens train ik zo mooi mijn been en kuit spieren .
Ik heb de hoop dat tegen de tijd dat mijn sportteam de buiten training hervat ik met een gezonde conditie weet aan te pikken. Ik haat namelijk trainen in een bedompte zaal en ben derhalve voor de komende maanden de grote afwezige bij de voorbereiding.
Het komt dus aan op discipline. Niet mijn sterkste punt . Hoewel ik op sommige vlakken een ijzeren discipline betracht blijk ik voor andere dingen wat sneller geneigd de boel te laten verslonzen. Ik moet kennelijk eerst overtuigd raken van het nut van iets.
Een slechte conditie ( ik praat liever over uithoudingsvermogen trouwens) hindert je bij bijna alle activiteiten die je ontplooit. Na een half jaar stilzitten is een kluskarwei in frankrijk erg aantrekkelijk natuurlijk maar al meerdere keren kom ik er achter dat het hoofd meer wil dan het lichaam aan kan. Na vier weken intens klussen voel ik hoe een klein beetje van mijn oude conditie is hersteld. Een prima gevoel.
“Vasthouden” denk ik dan. Als ik thuis kom elke avond een rondje rennen door de buurt.
Zo neem ik me dingen voor die in de praktijk gewoon niet gebeuren. En na enkele weken is de sleur en meligheid weer terug en zakt de conditie geruisloos uit mijn lichaam weg.
Dus heb ik besloten om op elke werkdag een stukje conditie training in te lassen.
De lat ligt nu op 12 verdiepingen , de plek waar ik vaak moet zijn. Maar ik kan tot de twintigste omhoog.
Doel: zonder hijgen aankomen. Want daar ben ik nu nog bang voor. Naar adem happend in de lift de resterende verdiepingen moeten overbruggen en dan hijgend een gesprekje aangaan met de mede passagiers.
Die zullen wel denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten