Uitstervende beroepen (3)

Oorspronkelijk waren vele dakbedekkingen voor huizen in deze streek gemaakt van houten pannen of ook wel schalie of shingles genoemd. Dat was goedkoop en door de bouwers zelf te winnen uit inheemse groeiende bomen zoals larix of kastanjes. Zo’n houten dak ging best een tijd mee, dankzij de natuurlijke eigenschappen die het toegepaste hout bezit tegen rot. In betere tijden werd de houten lei vaak toch vervangen door natuurlijke lei. Als teken van welvaart wellicht maak ook omdat lei veel beter bestand is tegen het ruige klimaat.

Lei is duur maar duurzaam .Het is een mooi natuurprodukt en heeft doorgaans bij goede kwaliteit wel een levensduur van 80 jaar mits goed gelegd.Dan kunnen de leitjes voor tientallen jaren elk seizoen aan zonder een krimp te geven of behoefte hebben aan onderhoud.

Leidekkers vind je nog wel in onze streek.Oude opgekochte huizen door rijke tweede huis eigenaren die een mooi nieuw leidek wensen of het dak moeten laten repareren wegens achterstallig onderhoud of stormschade.Lei wordt hier niet vastgezet met nagels maar met haken. Dat heeft een reden maar daar moet ik naar gissen maar het maakt het verwisselen van een kapotte lei een fluitje van een cent.

Dat is, als je er bij kunt.

Je loopt niet even een leien dak op. Vandaar het spreekwoord over leien dakjes. Om zo'n dak te kunnen bestijgen is in mijn beleving een giganties bouwwerk van steigers en kranen met hydraulisch beweegbare manden voor nodig , zoals de brandweer hebben. Nee dus.

De franse leidekkers hebben zo hun eigen manieren, heb ik ontdekt.

Na een eerste inschatting van het te bestijgen dak plaatsen ze een eerste ladder die voorbij de goot steekt. Dan klimmen ze met een andere ladder omhoog en leggen deze ladder plat op de lei. Touwtjes her en der moeten de ladders met elkaar verenigen en voila.

Ik snap door deze aanpak dat er steeds minder leidekkers overblijven. Met verachting voor een wisse dood rent een leidekker als het ware hier het dak op. Komt hij lengte te kort dan knoopt hij opnieuw een stuk ladder met touw aan elkaar.Hij tart alle wetten van de zwaartekracht en krachtenleer want de ladders blijven op hun plek en de leitjes blijven heel. Ik heb zo met ontzag een klupje van deze acrobaten aan het werk gezien , het heeft me doen besluiten mijn leien dak maar niet zelf te gaan opknappen.

Ik heb het leven nog te lief.