Tijdens het opruimen van de zolder (heerlijk) kwam ik een onbekend kartonnen doosje tegen dat verstoken onder andere rommel op de bodem van een oude archiefkast al jarenlang aan mijn aandacht moet zijn ontsnapt. Ik ben dol op verrassingen.
De inhoud bleek evenwel nog onbekender als het doosje. Het waren in papier gestoken zwart wit foto negatieven van ongebruikelijk formaat.
Tegen het licht gehouden bleken de negatieven afbeeldingen te verhullen van een vrouw van middelbare leeftijd die zich naakt voor de camera had laten vangen in verschillende wulpse pozes. De lokatie leek me een slaapkamer toe en uit de aankleding van de kamer en de haarstijl van de vrouw ( zowel boven als beneden) waren de foto’s gemaakt in de jaren zeventig. Een blossende bos wild groeiend schaamhaar is hedendaags haast onvindbaar.
Ik had geen idee wie dit was.
Ook niet nadat ik de negatieven had ingescand en de vrouw als stilleven op mijn monitor had doen laten verschijnen. De laatste foto op het negatief bleek een vakantie kiekje.
Ze was vast getrouwd , met kinderen en een man met hobby.
In die tijd was het inleveren van een filmrolletje nog omhuld door die spanning van of het rolletje gelukt was en dat je daar dan op moest wachten tot het dichtgeplakte pakketje bij je fotograaf kon worden opgehaald
En dan,met een vreemde opwinding wat onwennig bij de fotograaf het resultaat snel bekijken.
Maar je bracht er geen rolletje naaktfoto’s natuurlijk. Die werden in die jaren met huisvlijt door vader in een zelfgemaakte donkere kamer met rode koontjes in de avonden ontwikkeld en afgedrukt, zo stel ik me voor. Wat moet de komst van polaroid toen toch al mooi geweest zijn.
Er ging me geen licht op. De vrouw bleef me net zo onbekend als het verhaal hoe deze negatieven in mijn bezit zijn gekomen. Maar weggooien doe ik ze niet.
Als U het bent,
stuur ik ze naar u op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten