Wegens zaken van belang logeerde ik een aantal nachten in een Ramada Inn hotel in het zuiden van duitsland. Ze hebben een heuse spa, zo wist ik me van een eerder bezoek nog te herinneren. Twee overnachtingen vereist geen koffer van formaat dus had ik voor de gelegenheid mijn ouwe trouwe reisgenoot, een samsonite attachee koffer weer van stal gehaald.Een koop die ik nimmer heb betreurd. Samen zijn we qua kilometers minstens tien keer de wereld rond gevlogen. Soms stond ie bol van de manuals op de heenweg en souvenirs op de terug weg.. Kon ik nergens even zitten nam ik plaats op hem. Alles vond ie goed.
Had ik de sleutel nog van die handige sloten? Yep, aan mijn bos. Voor twee overnachtingen heb ik weinig nodig. Niet meer dan toiletspullen, een paar schone sokken en een overhemd .Als even later de kamer open zwaait gooi ik de koffer op het ene bed en plof ikzelf op het andere. De folder van de spa in de hand las ik aandachtig de mogelijkheden van dit kuuroord. Een lekkere massage zou nu niet gek zijn maar helaas moest daar voor worden gereserveerd. Relaxen in de sauna bleek wel een haalbare optie en was voor hotelgasten gratis. Men had keuze uit twee opties; textiel of zonder. Achtung! De maandag was vrouwenavond. Jawohl.
Wel handig om vooraf te weten hoe het zit met volledig of deels naakt sauna genieten.
Uit ervaring weet ik dat sauna’s in taiwan geen prijs stellen op geheel ontklede mensen. Alleen jammer dat die wetenschap niet vooraf was aangekondigd en dat mij fijntjes duidelijk werd toen ik in mijn blote kont de publieke ruimte inliep en het aanwezig mannenvolk hevig deed schrikken. Er had een lichtje moeten opgaan toen ik badhokjes in de omkleed ruimte zag. Sindsdien ben ik op mijn hoede. Geklede sauna's vind ik niks en ga ik dus ook niet in. Maar hier heb je beiden, als ik het duits in de folder goed begrijp.
Om helemaal zeker te zijn van mijn zaak liep ik vanuit het hotel een lange gang door die uiteindelijk bij een balie uitmondde. Een alleraardigst jong meisje keek mij vragend aan en vroeg beleefd of ze kon helpen.
Nou zeker en vast wel, mejuffrouw , althans zoiets bedoelde ik te zeggen maar mijn duits bleek wat roestiger als ik had gedacht. Gek, want in gedachte spreek ik immer vloeiend duits . De vertaalslag naar mijn spraakorgaan , daar ging iets mis.
Toch bleek ik de kern van mijn vraag aan haar te hebben medegedeeld. Jawohl, U in de hete sauna’s bloot ; dat ik wist waar die waren? Ze stond al in de startblokken mij naar het juiste poortje toe te begeleiden.” Haben Sie ein Coin?
Coin. Dat had ik gelezen in de folder. Een magisch token dat viel af te halen bij de receptie en waarmee toegangsdeuren konden worden geopend. Het bleef me een raadsel waarom in het geheel duits opgezette foldertje het engelse woord COIN was gebruikt.
“Nein, leiter nicht.” Het deed haar spijt. U bent gast van het hotel? Dan kon ik bij de receptie een coin halen en op mijn kamer hing badjas en slippers. Die waren verplicht voor buiten de hete sauna.
Ik knikte vriendelijk bedankt. Als ik terug uit de lange gang naar de lobby van het hotel banjer staat de rest van mijn delegatie met ongeduld te wachten op mijn verschijning.
“We moeten gaan, we zijn uitgenodigd voor een diner”
Het is laat wanneer we de kamers opzoeken. Ik lees in de folder dat de spa open is tussen 9 am en 9 pm . Als we de boel een beetje kunnen redigeren moeten we morgen toch op een redelijke tijd terug in het hotel zijn. Die coin niet vergeten . Helaas bleek de volgende dag langer als gehoopt. Half zeven kwamen we terug en weer stond een avondeten op het programma.. En precies zo als het vorig verblijf bleek een bezoek aan de spa onmogelijk door die vreemde openingstijden. Waarom niet tot half elf open?
Als ik voor het vertrek mijn koffertje weer pak en rondkijk of er nog een pen valt mee te bietsen zie ik een suggestie formulier.
Ach.. misschien heb ik een volgende keer meer geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten