Omdat het winters weer flink om zich heen grijpt en ook wij met dertig centimeter sneeuw worstelen staat een bezoek aan frankrijk op losse schroeven. Altijd lastig in te schatten of de weg naar ons huis begaanbaar is. Een belletje naar een locale bewoner brengt in ieder geval een beetje klaarheid in de wegencondities maar hoe lang is dit weerbericht geldig. Het zal niet de eerste keer zijn dat we worden verrast door een witte wereld en dat betekent op onze weggetjes meestal niet veel mobiliteit meer.
Mochten we besluiten niet te gaan op het afgesproken tijdstip dan kunnen we teleurstelling verwachten van de achterban. Die verheugen zich op een ouderloos bestaan van een week. De hemel is nog grijs en de verwachting is nog meer sneeuw. Ik overweeg een rondje sauna met een duik in de sneeuw als toetje maar het komt er niet van want er wippen onverwachts vrienden van ons binnen die, wit door de sneeuw, een flinke wande;ling hebben gemaakt. Dat hadden wij ook willen doen want er was een snert wandeling in de ochtend die we glad vergeten zijn te wandelen.
S' avonds sneeuwt het weer gestaag door. Omdat onze vakantie nog een aantal dagen op zich laat wachten gaan we om elf uur s'avonds de winternacht in om paden en voertuigen sneeuw vrij te maken. De verse sneeuw flonkert ons tegemoet. Paksneeuw is het. Na een kwartier vegen en krabben is het blik dat niet onder een afdak staat onder een dikke deken van sneeuw vandaan gekomen. Heerlijk toch ,die vrieslucht. Er staan meer buren hun heilige koe ijs en sneeuwvrij te maken op dit vreemde tijdstip.
Een uur later in bed kan ik de slaap niet te pakken krijgen.Te veel aan zuurstof binnengekregen denk ik. De slaapkamer is vreemd verlicht door de weerschijn van de witte wereld om ons heen. Geen geluid is meer te horen. Ook een effect dat door een dikke witte deken wordt veroorzaakt.
Zo lijkt het toch ook een beetje op frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten