Het leven van een motor rijder gaat niet over rozen.Met gevaar voor eigen leven begeef ik me elke dag weer onder het voortrazende verkeer en wurm me tussen files door om toch wat profijt van mijn vervoersmiddel te hebben.
Ondanks voorzichtig manoeuvreren lukt het de argeloze automobilist telkens weer om zonder zich te bekommer voor de andere weggebruikers het blik van links naar rechts te schuiven om het gevoel te krijgen ook wat op te schieten in de file.
Regelmatig kom ik ze tegen.D.w.z. dat mijn voorwiel bijna bij hun in de flank zit omdat ze niet in de spiegels hebben gekeken en mij dus ook niet geien hebben. Gelukkig heb ik goede remmen en weet dat dit kan gebeuren zodat ik tot nu toe steeds levend ben aangekomen.
Ditmaal steekt een PC Hooft trekker vlak voor me schuin over. Nog niet eens een richtingaanwijzer aangedaan; gewoon zonder kijken oversteken want wie doet me wat in dit ding. Daar zou ik boos door geworden zijn, vele jaren terug. Nu rem ik slechts hard en knik maar weer eens met mijn hoofd afkeurend. Wat kun je meer?
Ik rij even achter de mastodont aan. Zie ik het goed? Een sticker met de tekst blootnormaal, waarachtig. Hij zwenkt weer naar rechts zodat ik even langs hem kan rijden. Ik gun hem een afkeurenswaardige blik. Maar meer dan dat kan ik niet aan hem besteden want even verderop lichten de signaleringsborden al weer op.
File rijden.
Daar is nix leuks aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten