Consuminderen

Telefoon.
Of ik aan een nipo enquete wilde meedoen over koopgedrag.

Een jonge stem vroeg het met getraind enthousiasme. Het zou maar tien minuten van mijn tijd in beslag nemen. Tien minuten kan heel lang zijn maar er stond niks dringens op mijn programma dus stemde ik bij hoge uitzondering in om wat vragen te beantwoorden.
Soms moet je laten weten dat het ook anders kan . Ik ben een consuminder, een slechte consument dus.

Jaren geleden kwam bij ons het blad Genoeg! nog wel eens op tafel. Daar kon je dan met allerhande gebruikerstips leren hoe je eenvoudig kon meedoen aan consuminderen. Veel van die tips vond ik wat ver gezocht ,moet ik erkennen. Ook de artikelen zelf waren niet altijd zo sterk maar over het geheel genomen was het aardig om je licht bij op te steken.
Tot we zoveel practische tips hadden geimplementeerd dat van mij het blad genoeg de deur uit mocht.

“ Waartussen ligt Uw gezamelijk inkomen momenteel?” vroeg de telefoon.
Er werden wat bedragen opgenoemd waar ik m’n keuze uit kon maken.
Ik hield het bescheiden. Altijd toch een precair onderwerp en ik hou het maar op het meest simpele antwoord dat ik minder krijg dan dat ik verdien.
Afgezaagd, ik weet het.
Toch vertel ik geen leugen als ik zeg dat ik in de laatste 6 jaar geen groei meer in mijn salaris zie terwijl ik wel steeds meer te doen krijg.

“ heeft U een huur of koop huis?”
Ik zie me nog zitten bij de notaris. M’n vader op de achtergrond en met een pennestreek was ik gelukkige eigenaar van een hypotheek op een huis dat nog gebouwd moest worden. Dat is inmiddels al 23 jaar geleden. Nog immer hetzelfde huis.
“ welke grote aankoop heeft U recentelijk gedaan”?
Ojee.
Ik was het meeste geld kwijt aan een grote hoop hout in frankrijk maar iets anders schiet me niet te binnen. Hoe ver mag ik terug in de tijd? Telt de aankoop van ons huis in Frankrijk mee?

Als ik even daarna ophang vraag ik me af of ze er wat aan hebben.
Consuminderen

Dat ze daar nu nooit eens een enquete over houden.
Over meer met minder.