Totaal aantal pageviews
over allerdaagse dingen
zondag 23 oktober 2011
Samenloop
Mijn linkeroor werkt niet naar behoren. Uit laten spuiten dus. Is het de tol van motorrijden waarbij de oordopjes en helm een rol spelen? Vervelend gevoel, net of je kop vol snot zit. Het andere oor is prima, dank U. Misschien maakt dat juist de situatie zo vervelend omdat ik de informatie aan geluiden onevenredig hard binnen krijg. Enfin, je kunt met ergere dingen opgescheept zitten, niet dan?
Ik moet het dak nog op. Ergens zit een klein lek waardoor bij hevige regenval uit de noorderhoek er een stroom van druppels net langs de CV ketel naar binnen drupt. Eigenlijk moet ik de hele schoorsteen zooi een keer vervangen door een nieuw doorvoer, oogt ook mooiere dan het ding dat nu is overgebleven. De boel is inmiddels vijfentwintig jaar oud , ik heb m’n eigen huis zien bouwen. Als ik de straat doorloop kan ik nog maar enkele bewoners van het eerste uur aanwijzen. Sommige huizen hebben al drie keer te koop gestaan, je vraagt je af of dat toeval betrof of dat er ergens lastige buren zitten. De meeste schoorstenen zitten er trouwens nog wel orgineel op, zo zie ik maar een paar zijn er inmiddels afgehaald. Een bescheiden pijpje steekt nog door de pannen heen. Dat wil ik ook
Mijn oor suist.
Jutteren help wel eens maar ik zit al zo diep in mijn midden oorholte te peuteren dat ik bang ben daar vast komt te zitten. Schikbeelden van vroeger duiken op; je kind met een knikker in d'r neusgat.
De ladder ligt klaar om het dak te bestijgen maar veel zin heb ik niet. Je oor heeft ook een impact op je evenwichtsorgaan . Ik zie een combinatie van onwenselijke factoren opdoemen en scenario’s van wankelende tred op een versleten pannendak. Ergens hoor ik sirenes van de ambulance.
Ooit heb ik op mijn ouderlijk huis eens het dak tot aan de schoorsteen beklommen om dan met gevaar voor eigen leven een groot bord met een VVD poster aan het ding te bevestigen. Het bleek een hachelijke onderneming te zijn en toen het ding eenmaal hing bleek de poster al na een dag regen los te komen van de plaat zodat ik vrij snel nog eens naar boven moest om de plaat weer los te maken. En dat voor een partij waar ik niet eens achter sta. Ach ja. 23 oktober; de verjaardag van ons vader.
“Je past toch wel op he?” vraag mijn vrouw die in dit soort situaties er voor zorgt dat ze rondom huis is. Het waarom om mijn doodsmak live mee te willen maken mocht het zich aandienen blijft een raadsel. Misschien om de hulpdiensten te verwittigen als het inderdaad fout loopt. Een geruststellende gedachten, zo denk ik maar. Het is werkelijk een prachtige dag. Wat fris misschien, maar we leven dan ook al eind oktober.
Het zal geen groot gat zijn.Wat zijn de kansen op succes het te vinden, beredeneer ik mijn onderneming. Eerst had ik nog hoop via een ladder aan de zijkant het dak te kunnen inspecteren maar de carport die wij hebben laat een ladder niet toe. Tja, het is een mooi ding maar niet erg handig om er over te lopen. Ach ja, wie denkt daar bij na als je 'm koopt.Ik moet via de pannen omhoog. Dat is een behoorlijke klim en het waait stevig, zo zie ik. Eigenlijk heb ik gewoon geen zin in deze klus.
Vervelend, dat oor.
Ook nog eens.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten