Er zijn mensen die hun leven graag volgens een strikt patroon wensen af te werken. Rituelen, zo mag je ze ook noemen. Die zijn voor hun zo heilig dat zelfs de verandering van omgeving en dagelijkse dag invulling die een vakantie pleegt te veroorzaken daar geen greep op krijgt. Meestal dan.
Als sommige vastgeroeste patronen hinder zouden ondervinden door de tijdelijke veranderende omstandigheden kan men doodongelukkig worden. Thuisblijven is de beste optie in zulke gevallen. Dat doen dan ook horde mensen. Gewoon lekker rondom huis blijven scharrelen als de vakantie aanbreekt.
Zelf heb ik geen last van vaste rituelen of het moet zo zijn dat ik die zonder hinder van plek, plaats en tijd weet in te passen . Bij mij werkt het juist andersom. Gezellig met elkaar ontbijten bijvoorbeeld. Doe ik nooit, behalve in de vakantie als er gasten zijn.
Erg gemakkelijk voel ik me daar niet bij, beken ik eerlijk. Ten eerste krijg ik s’morgen vroeg niet makkelijk een stuk brood naar binnen. Mijn eerste boterham komt normaliter pas aan bod tegen de klok van tien uur. Ik neem er geen tijd voor, dat is het. Ook geen behoefte aan.
Koppie thee en in de ochtendzon de plannen voor de dag doordenken. Dat is lekker.
Scheren in de vakantie doe ik hoogst zelden waardoor mijn verschijning na een week vergelijkenis toont met de onnavolgbare tovenaar Catweazle die als jeugserie op TV in de jaren zeventig erg populair bleek. Scheren is geen patroon waar ik aan vast hou dus. Voor het naar bed gaan de pikzwarte nacht in stappend om kijkend naar de sterrenhemel het ruige gazon te bewateren sla ik daarintegen nooit over als ik hier ben, dit tot spijt van mijn vrouw die deze vorm van ongecontroleerd bemesten liever anders ziet. Is mijn goede vriend Ben aanwezig dan wateren we immer samen in de duisternis.
Anders dan ik houdt hij zijn dagelijks patroon wel redelijk vast. Hij koestert ze tenminste dus groot gelijk om daar geen afstand van te doen. Hoewel ik me vaak voorneem om de rust en zaligheid van de geneugden der maaltijden als heilig te verklaren in de vakantie sneuvelt de uitvoering al vaak op de eerste dag van ons verblijf. En patronen die we ons in frankrijk wel weten aan te meten houden eenmaal terug in nederland nog geen dag lang stand.
Dus doen we maar gewoon waar we zin in hebben. Niks geen heilig moeten dus.Ieder voor zich.
Is dat niet lekker?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten