Weinig meer in het nieuws, die kernramp in Japan.
Niet dat het probleem is opgelost hoor. De boel staat daar de komende honderden jaren radio actief te wezen op een zo’n grote schaal dat in een straal van minimaal honderd kilometer elk lang verblijf van mens en dier dodelijk zal zijn.
Daar hebben we het liever maar niet over. En Japan, ach.. das zo ver van ons bed.
Op pagina 6 onderaan in de lokale krant staat nog een heel klein berichtje over de kernramp.
Gras op 60 kilometer afstand dat van een weiland was geplukt is 6 keer zo radioctief als de hoogst toelaatbare norm voorschrijft.
60 kilometer verder is de omgeving dus al zo besmet dat wonen er niet meer kan.
Het vervelende aan deze problematiek is dat je niets ruikt, voelt, hoort of ziet van die dodelijke straling.
Van teveel schadelijk UV licht wordt je tenminste nog bruin of krijg je zonnebrand en wees eerlijk, het houdt weinig mensen tegen de zon in te duiken als het maar even kan. Het zal wel loslopen, toch?
Daarom kun je alleen nog maar hopen op een overheid die zo’n gebied tot onbewoonbaar verklaart. Niet wonen en werken, geen produkten verbouwen maar gewoon links laten liggen voor de komende honderden jaren.
Geen makkelijk besluit voor een land dat voor het merendeel bestaat uit berglandschap en waar elk stuk vlak land kostbaar genoeg is om er meteen te wonen. Waar moet je met die mensen heen die dat daar niet meer kunnen?
De ramp is geen nieuws meer. Dat is de tijdgeest van de eeuw waarin we leven. Even mag zoiets de boventoon voeren maar dan moet er snel weer nieuw nieuws op tafel komen.
Over tien jaar misschien iets over een herdenking ,ja.
Met een reportage in de krant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten